جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «توحید و شرک در نگاه شیعه و وهابیت» تالیف احمد عابدی، به بررسی و نقد افترائات دکتر ناصر بن عبدالله بن علی قفاری از علمای وهابی عربستان بر مذهب شیعه پرداخته است. در بخش اول، ابتدا به تبیین دیدگاه شیعه در مسأله توحید عبادی پرداخته و سپس به نقد و بررسی فصل اوّل از باب دوم کتاب اصول مذهب الشیعه می‌ پردازد. مهم ترین مسأله‌ ای که موجب شده وهابیان در برابر سایر مسلمانان اعم از شیعه یا اهل‌ سنت موضع‌ گیری کنند بحث از «توحید عبادی» است و به گفته برخی از نویسندگان این مسأله کلید اصلی تمام اختلافات مسلمانان است. دستاویز وهابیان برای مباح دانستن خون شیعیان و نسبت کفر و شرک به دیگران دادن تفسیری است که آنان از توحید عبادی دارند. محمد بن عبدالوهاب حرکت خود را این‌گونه شروع کرد که اسباب و مظاهر شرک همه بلاد اسلامی را فرا گرفته است. او تفسیر جدیدی از «توحید در الوهیت» ارائه می‌ کرد و معتقد بود که هر کس تحلیل و تفسیر او را از توحید نپذیرد او کافر یا مشرک است و اکنون پیروان او نیز همین‌ گونه عمل می‌ کنند.

کتاب «الحقيقة الضائعة؛ رحلتي نحو مذهب آل البيت عليهم‌ السلام» اثر نویسنده و مستبصر سودانی؛ شیخ معتصم سید احمد، کتابی در علم کلام و به طور مشخص، کند و کاوی‌ است‌ حول محور امامت اهل بیت علیهم السلام است. کتاب با مقدمه ناشر آغاز و مطالب در نه فصل تنظیم شده است. در فصل «انکشف الزیف» (فصل دوم کتاب) احادیثی که اهل‌ جماعت‌ بدان‌ استناد می‌جویند، چون «علیکم بسنتی و سنة الخلفاء...» و «انی تارک فیکم... کتاب‌ الله‌ و سنتی» و در آغاز زندگی، سخت بدانها پای بند بود و تفکر مسلکی خود را بر آنها استوار می‌ دانست‌، از‌ خلال‌ بحث و کنجکاوی می‌ بیند. مؤلف‌ از خلال کاوش و پژوهش خود، از اهمیت والای حدیث «کتاب اللّه و عترتی» نقاب بر افکنده‌، ترس‌ بر او تمکین می‌ کند و آرزو می‌ کند این حدیث در تحلیل نهایی صحیح نباشد‌. نویسنده، همچنان به‌ وارسی‌ و تفحص ادامه‌ می‌ دهد‌ و در‌ منابع اهل سنت درباره حدیث «کتاب‌ الله‌ و عترتی» پی جویی می‌ کند. فهرستی که وی در کتاب عرضه داشته نشان می‌ دهد‌. سپس مؤلف به شبهه ابن جوزی در سند حدیث و شبهه ابن تیمیه، التفات می‌کند و پاسخ‌ می‌ گوید‌ و بدین وسیله بعد از ثبوت تواتر‌ حدیث‌، راهی‌ جز‌ پرداختن‌ به دلالت آن‌ و پایبندی‌ بدان، پیش روی پژوهنده نمی‌ ماند. در فصل «من هم اهل البیت؟» (فصل چهارم) با استناد به آیه تطهیر و حدیث‌ کساء‌، بعد‌ از ثبوت تواتر و اسناد آن، ثابت می‌ کند‌ که‌ اهل‌ بیت (علیهم السلام)‌ کسانی‌ جز «علی، فاطمه، حسن و حسین (علیهم السلام)» نمی‌ توانند باشند. وی با ماجرای مباهله و اهل بیت، پژوهش خود را استواری و توان می‌ بخشد. فصل پنجم، به مرحله دشوار و شوق‌ انگیز فراگرد پژوهش‌ اختصاص می‌ یابد و«البحث الفاصل» نام می‌ گیرد. در این فصل، از تصمیم خود برای تحقیق دلایل ولایت علی علیه السلام از قرآن که نص است. فصل ششم، ناسره بودن‌ شوری‌ در خلافت اسلامی را بر می‌ نماید‌ و بر‌ جریان حوادث در لحظه احتضار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و تدبیری که در سقیفه سگالیده شد، پرتوی می‌ افکند. نویسنده در فصل هفتم، به نقش تاریخ در رستاخیز جامعه اهتمام می‌ ورزد و بینش و بصیرتی که تاریخ به آدمیان عطا می‌ کند. در فصل هشتم سرگذشت هر یک از ائمه اربعه را نگاشته و نقاط‌ خلاف و اختلاف را تبیین می‌ کند و سیر تاریخی یک‌ یک مذاهب و شعب آن را‌ تتبع کرده که اختلاف‌ تمام‌ با مذاهب اصل داشته است. نویسنده در فصل نهم به بررسی عقاید سلفی در مراحل سه‌ گانه پرداخته است که آغاز اندیشه سلفی است و تا امروز پایدارست.

کتاب «فتنه التکفیر و جذورها و اثرها فی المجتمع» اثر استاد آیه الله جعفر سبحانی است. در طول تاریخ اسلام، افراد، فرقه‌ها و گروه‌هایی بوده‌اند که مخالفان خود را تکفیر می­کردند و با کوچک‌ترین عاملی آنان را خارج از دین اسلام می‌شمردند و حکم به وجوب قتل آنان می‌دادند. شروع این پدیده مخرب، از خوارج آغاز شد و در دو قرن اخیر برخی گروههای سلفی شیوه آنان را ادامه داده‌اند. مولف در این کتاب به طور مفصل و عالمانه به مباحث پیرامون تکفیر که در دامنگیر جامعه اسلامی شده پرداخته است. وی طی چند فصل به مباحثی چون معنا شناسی تکفیر، اصولی که یک مسلمان باید به آنان معتقد باشد، شروط تکفیر و موانع آن، تکفیر در طول تاریخ، تکفیر اهل قبله در لسان روایات و علما، ابطال ادله تکفیریون در تکفیر مسلمین و شیعیان پرداخته است.

«الشيعة الإمامية و نشأة العلوم الإسلامية» از آثار دكتر علاءالدين سيد اميرمحمد قزوينى است كه در آن، پيدايش و تأسيس علوم اسلامى -مانند كلام، نحو، تصريف، علم اللغة، تفسير، اعراب قرآن، حديث، فقه، اصول فقه، تاريخ، جغرافى، اخلاق و هم چنين رويش انديشه فلسفى در نزد شيعه و اثرش بر فكر و فرهنگ اسلامى را با تأكيد بر شرح‌حال و انديشه‌هاى سه فيلسوف بزرگ (كندى، ابونصر فارابى و ابن سينا) به صورت مستند بررسى و تحليل كرده است. زمان و مكان نگارش اثر مذكور مشخص نيست. اين كتاب از يك مقدمه و دو بخش به ترتيب ذيل تشكيل شده است: 1- شيعه و علوم اسلام و اثرش بر فرهنگ اسلامى 2- پيدايش انديشه فلسفى در نزد شيعه و اثرش بر فكر و فرهنگ اسلامى.

این كتاب، شرح زیارت عاشورا و مضامین و مفاهیم و عبارات آن به زبان عربی است كه گرد آوردنده‌ با استناد به احادیث و روایات فریقین و فتاوای آیه‌الله شیخ جواد تبریزی، موضوع كتاب را از دیدگاه شیعه اثنی عشر ثابت شده تلقی نموده است.

کتاب «شیعه در برابر معتزله و اشاعره» ترجمه‌ كتاب «الشيعة بين الأشاعرة و المعتزلة» نوشته هاشم معروف الحسنی، دانشمند برجسته شيعي لبناني، با موضوعاتی همچون کلام، شیعه، فرقه ها، معتزله و اشعریان مي باشد كه سید محمد صادق عارف کار ترجمه این کتاب را بر عهده داشته است. كتاب حاضر ، فرقه هاي سياسي و اعتقادي اسلامي را از زمان پيدايش با ذكر علل ظهور آنها و گروههاي شيعي و معتقدات آنها را شرح مي دهد و ثابت مي كند بيشتر فرقه هايي كه نسبت تشيع به آنها داده شده است در تاريخ تشيع وجود و واقعيتي ندارند. و نيز درباره تاريخ معتزله و اشاعره و مرجئه و ديگر فرق و مذاهب اسلامي و آراء و معتقدات آنها نسبت به اصول اسلام به بحث مي پردازد و نظريات آنها را با آراي شيعه اماميه در اين موضوعها مقايسه مي كند و فرقه هاي مختلف معتزله را بر مي شمارد و با بيان برخي از آراي اين گروهها و موارد اختلاف ميان آنها با ارائه دليل ثابت مي كند كه شيعه اماميه در علوم مختلف ديني از برجسته ترين فرقه هاي اسلامي است.

«الشيعة في الإسلام»، ترجمه عربى كتاب «شيعه در اسلام» علامه محمدحسين طباطبايى؛ صاحب تفسير «الميزان» است كه به تحقيق و پژوهشى ژرف در معرفى شيعه با در نظر گرفتن تمام جوانب موضوع مى‏ پردازد و تفكر شيعى را به كسانى كه نسبت به آن ناآگاهند مى ‏شناساند. در اين كتاب مؤلف به سؤالات مطرح در مورد شيعه و عقايد ايشان پاسخ گفته و شبهاتى را كه از جانب دشمنان شيعه متوجه ايشان گشته رد و ابطال مى‏ نمايد. نويسنده به هيچ وجه متعرض عقايد اهل سنت درباره موضوعات مطرح در كتاب نگرديده و فقط به دفاع از اصالت مذهب تشيع اثناعشرى پرداخته و خاستگاه آن را معرفى نموده است. كتاب داراى سه فصل است كه ضمن آنها تاريخ و پيشينه شيعه، اعتقادات و ديدگاه‏ هاى ايشان و نيز علوم آنها بيان مى‏ گردد.